Hoe om te erken as iemand `n antisosiale persoonlikheidsversteuring het

Antisosiale persoonlikheidsversteuring (APD) is `n geestesongesteldheid waarin `n volwassene empatie het en geen berou kan toon nie. In die alledaagse lewe en in die popkultuur word die terme "psychopath" en "sociopath" dikwels gebruik om na iemand met APD te verwys, maar hulle word nie in die kliniese omgewing gebruik nie. In die kliniese veld is die TPA die diagnose van `n persoon wat altyd manipulerend, bedrieglik, roekeloos en in die algemeen gevaarlik is. Mense met TPA is deel van `n spektrum, en toon simptome van wisselende intensiteit (nie alle pasiënte is moordenaars in reeks of con kunstenaars, soos uitgebeeld in films), maar kan moeilik en soms gevaarlik wees wees naby aan almal wat deel is van die TPA-spektrum. Leer om `n persoon met antisosiale persoonlikheidsversteuring te herken, sodat jy jouself en die persoon met hierdie afwyking op `n meer gepaste manier kan beskerm.

stappe

Deel 1

2

Kyk of jy `n rekord van kriminele aktiwiteite of arrestasies het. `N Persoon met antisosiale persoonlikheidsversteuring sal `n herhaalde rekord van arrestasie vir misdade hê, hetsy ernstig of klein. Hierdie misdade begin gewoonlik in adolessensie en gaan voort tot volwassenheid. Mense met antisosiale persoonlikheidsversteuring het dikwels probleme met dwelm- en alkoholmisbruik, wat beteken dat hulle gearresteer kan word vir besit of gebruik van dwelms, of vir dronkbestuur.

3

Identifiseer kompulsiewe leuens of bedrieglike gedrag. Mense wat aan hierdie wanorde ly, sal in hul lewens die gewoonte hê om dwangmatig te lieg, selfs op algemene of irrelevante onderwerpe. Soos hulle grootword, kan hierdie leuenspatroon `n soort misleidingskuns word, waarmee hulle hul eie leuens manipuleer vir hul eie voordeel. `N verwante simptoom wat kan ontwikkel, is om byname te bedink om te bedek, om mense te mislei of net `n ander leuen te vertel.

4

Kyk of hy `n roekelose onverskilligheid vir veiligheid toon. Mense met `n antisosiale persoonlikheidsversteuring neig om die veiligheid, hul s`n en dié van ander te ignoreer. Hulle kan potensiële gevaarlike situasies ignoreer of hulself (of ander) opsetlik in gevaar stel. Op `n kleiner skaal, kan dit sluit die bespoediging of gevegte met vreemdelinge begin terwyl in `n meer ekstreme vlak, kan beserings betrek of fisies martel `n ander persoon, of heeltemal laat vaar.

5

Identifiseer impulsiewe gedrag of as die persoon nie dink voordat hy optree nie. Dit is algemeen dat mense met hierdie siekte nie die vermoë het om te beplan nie, hetsy vir nabye of toekomstige planne. Hulle mag nie `n verband tussen hul huidige gedrag en langtermynuitkomste voel nie, soos hoe ver hulle dwelms in die hede gebruik en na die tronk toe gaan, hulle toekomstige planne kan beïnvloed. Hulle kan dinge vinnig en sonder om te dink, of besluite neem sonder om te besin.

6

Oorweeg herhaalde fisiese aanvalle op ander mense. Fisiese aanvalle deur mense met APD kan aansienlik wissel, van `n bargeveg tot ontvoering en marteling. `N Persoon met `n antisosiale persoonlikheidsversteuring sal egter `n geskiedenis van fisiese mishandeling teenoor ander hê, waarvoor hy dalk gearresteer is of nie. As u vroeër in u lewe `n gedragsversteuring gehad het, sal hierdie patroon in u kinderjare uitbrei wanneer u ander kinders en waarskynlik u ouers of versorgers misbruik.

7

Gee aandag aan hul etiek by die werk en ekonomies. Mense met `n antisosiale persoonlikheidsversteuring het dikwels moeite om `n werk te hou, baie te kla oor hul base of mede-werkers, en hulle kan oorlopende rekeninge en skuld hê. Oor die algemeen sal die pasiënt nie ekonomiese of werkstabiliteit hê nie en sal hulle geld onvanpas spandeer.

8

Let op as jy nie empatie het nie en as jy die skade wat toegedien word, regverdig. Dit is gewoonlik een van die mees algemene simptome wat verband hou met die siekte. `N Persoon wat TPA het, kan nie empatie beleef vir `n persoon wat pyn veroorsaak het nie. As jy vir `n persoonlike misdaad in hegtenis geneem word, sal hy probeer om jou rede of jou optrede te regverdig en sal min of geen rede hê om te bekommer of skuldig te wees aan jou gedrag nie. Hy sal moeilik wees om iemand te verstaan ​​wat ontsteld is weens die gedrag wat hy getoon het.

Deel 2

2

Stel toepaslike perke. Die handhawing van `n verhouding met `n persoon wat ly aan `n antisosiale persoonlikheidsversteuring kan baie moeilik wees. As jy nie `n persoon met TPA kan vermy nie, moet jy duidelike grense stel vir wat jy as `n aanvaarbare interaksie met die persoon beskou.

3

Verwag die tekens van moontlike gewelddadige gedrag. As jy `n verhouding met `n persoon met TPA het, veral as die persoon `n dwelmmisbruik gebruik, moet jy die waarskuwingstekens van gewelddadige gedrag erken om jouself en ander te beskerm. Geen voorspelling kan 100% akkuraat wees nie, maar Gerald Juhnke beveel aan dat die volgende waarskuwingstekens aandag geniet:

4

Kommunikeer met die polisie. As jy `n toename in bedreigings sien of voel asof daar `n dreigement van geweld is, kontak die plaaslike polisiedepartement. Dit is waarskynlik dat jy sal moet tref om jou veiligheid en die van ander te beskerm.

Deel 3

2

Vermy die verskaffing van `n diagnose wat nie professioneel is nie. Dit is een ding om te vermoed dat iemand `n persoonlikheidsversteuring het, maar nog `n ander is om daardie persoon te "diagnoseer", tensy jy `n psigiater of psigiater is. sielkundige gekwalifiseer. As die persoon wat jy bekommerd is, `n familielid of vriend is, soek die aandag van `n professionele persoon om haar te help. Behandeling kan psigoterapie en rehabilitasie insluit.

3

Kyk vir die tekens van antisosiale persoonlikheidsversteuring regdeur die persoon se lewe. Antisosiale persoonlikheidsversteuring word veroorsaak deur `n unieke kombinasie van biologiese en sosiale faktore wat deur die lewe van `n persoon manifesteer. Iemand wat ly aan `n antisosiale persoonlikheidsversteuring, toon simptome tydens sy kinderjare, maar kan nie klinies gediagnoseer word totdat hy minstens 18 jaar oud is nie. Aan die ander kant is die simptome van antisosiale persoonlikheidsversteuring geneig om meer as 40 tot 50 jaar te verdwyn - dit verdwyn nie heeltemal nie, maar word gewoonlik verminder weens biologiese faktore of sosiale toestande.

4

Let op of daar `n middelmisbruik langs die TPA is. Mense met hierdie siekte het dikwels `n onderliggende probleem van middelmisbruik, soos verslawing of dwelmafhanklikheid. `N epidemiologiese studie het bepaal dat mense met `n antisosiale persoonlikheidsversteuring 21 keer meer geneig is as die algemene publiek om misbruik en afhanklikheid van alkohol te toon. Dit kan egter nie altyd die geval wees nie. Individuele sake is uniek en TPA behels nie noodwendig alkohol- of dwelmmisbruik nie.

5

Hou in gedagte dat antisosiale persoonlikheidsversteuring seldsaam by vroue is. Terwyl wetenskaplikes nie heeltemal seker is oor die rede nie, manifesteer die antisosiale persoonlikheidsversteuring hoofsaaklik in mans. Navorsing dui aan dat mans uit drie uit vier gevalle bestaan ​​wat met TPA gediagnoseer word.

6

Identifiseer `n geskiedenis van mishandeling in mense met TPA. Die siekte word slegs gedeeltelik as biologies beskou. Daarom is langdurige kindermishandeling `n belangrike risikofaktor vir die aanvang daarvan. Mense met antisosiale persoonlikheidsversteuring is dikwels deur iemand naby hulle fisies en emosioneel mishandel. Hulle het ook waarskynlik lang tydperke van verwaarlosing in hulle kinderjare gely. Die misbruikers is gewoonlik die ouers wat ook antisosiale tendense het, wat hulle aan hul kinders oordra.

Deel 4

2

Kyk of dit die eienskappe van die gedragsversteuring voorstel. Gedragsversteuring behels gedrag wat opsetlik skade aan ander veroorsaak, insluitende aggressie teenoor ander kinders, volwassenes en diere. Dit is `n gedrag wat met verloop van tyd herhaal of ontwikkel, in plaas daarvan dat dit vir `n enkele gebeurtenis geïsoleer word. Die volgende gedrag kan die teenwoordigheid van `n gedragsversteuring aandui:

3

Hou die beperkings van behandeling vir gedragsversteuring in gedagte. Geen gedragsversteuring of antisosiale persoonlikheidsversteuring is maklik om met psigoterapie te behandel nie. Behandeling is ingewikkeld, want dit het gewoonlik `n comorbiditeit, wat is die neiging van gedrag wanorde te voorskyn kom met ander versteurings soos dwelmmisbruik, eetversteurings of psigopatie.

4

Verskil aan die gedragsversteuring van die uitdagende negativistiese versteuring (ODD). Kinders wat aan ODD-uitdagingsowerheid ly, maar voel verantwoordelik vir die gevolge van hul optrede. Hulle is geneig om volwassenes uit te daag, reëls te gehoorsaam en ander te blameer vir hul probleme.

5

Moenie aanneem dat gedragsversteuring altyd `n antisosiale persoonlikheidsversteuring sal veroorsaak nie. Dit is moontlik om die gedragsversteuring te behandel voordat dit `n TPA word, veral as die simptome van die gedragsversteuring sag is.