Hoe om `n scriptbehandeling te skryf

`N Behandeling is die opsomming van `n skrip en sy doel is om die hoofpunte van die argument te verduidelik. Dit bied ook `n beskrywing van die hoofkarakters wat in die storie betrokke is. Die behandelings het geen beperking op die bladsy limiet nie, maar oor die algemeen, hoe korter, hoe beter. `N Behandeling is `n ontwikkelingsinstrument vir die skrywer en dien as die uitbreiding van die diskoers vir `n rolprentmaker.

stappe

2

Skryf sinne van een reël of minder. Soos jy die skrif beskryf, gebruik besonderhede en maak `n goeie beskrywing, maar probeer om kort te wees. Lees die sinne hardop om te sien of hulle maklik gelees kan word. As jy asem moet haal terwyl jy dit lees, dan is dit te lank.

3

Probeer kort en direkte paragrawe skryf. Beperk die paragrawe na drie of vyf sinne. Vermy altyd die skryf van groot blokke teks, aangesien die leser belangstelling sal verloor. Verander die aantal sinne volgens die deel van die argument wat u beskryf.

4

Druk die behandeling met swart ink en witskrif. Moenie probeer om die skrifbehandeling te laat lyk nie, of kyk aantreklik vir die oë. Die gebruik van witskrif en swart ink is funksioneel, aangesien dit makliker sal lees. `N Behandeling is nie `n dokument waarin jy `n kombinasie van feestelike kleure moet gebruik nie.

5

Probeer dat die font 12 punte het en is Times New Roman, Arial of Calibri. Dit is belangrik dat die skrif fiks leesbaar is en dit is die mees basiese bronne. Miskien dink jy dat die inhoud aantrekliker kan wees met `n lettertipe wat meer styl het, maar jy sal dit net moeiliker maak om te lees.

6

Korrigeer die behandeling korrek. Dit is baie belangrik dat u die behandeling `n paar keer hersien voordat u dit aan iemand belangrik gee. Vra een of twee vriende om dit versigtig te lees om te sien of hulle iets kry wat jy oor die hoof gesien het. Dit kan selfs die moeite werd wees om `n professionele proefleser te huur om `n blik te neem.

2

Skep `n interessante en uitgebreide hersiening. Skryf `n manuskripopsomming van een of twee sinne. Dit bevat `n beskrywing van die protagonis, die doelwit wat hy volg en die hoofkonflik wat hy in die gesig staar. Dit sal die eerste persepsie wees wat die leser van die skrif sal hê, dus gebruik die geleentheid.

3

Stel die hoofkarakters bekend. Begin met die hoofkarakter of hoofkarakter. Beskryf die voorkoms daarvan, sowel as die hoofkenmerke daarvan. Praat oor die karakters met wie jy meer interaksie kan hê langs die hoofboog van die storie. Maak seker dat u die hoof antagonis insluit, indien enige.

4

Verleng die hersiening tot vyf of tien paragrawe. Beskryf die skrif op die manier wat jou die meeste sin maak. Vertel die storie chronologies (die begin, middel en einde) of beskryf eers die hoof plotpunte en dan die kleiner dele. Moenie die subraamwerke in die behandeling insluit nie.

2

Maak die behandeling het `n kragtige emosionele lading. Ongeag die geslag waarvoor jy die behandeling skryf, moet dit die leser se werklike emosies beïnvloed. Laat hulle vrees, hartseer of plesier voel deur die manier waarop jy die karakters en die storie beskryf. Dit is die haak wat die leser dwing om met die storie te verbind.

3

Skryf die storie in die teenwoordige tyd. Die behandeling moet gelees word soos die gehoor dit sal sien. Beskryf alles asof dit op hierdie tydstip gebeur het, nie asof dit alreeds gebeur het nie of asof dit gaan gebeur. Dit kan moeilik wees, aangesien dit nie altyd instinktief gedoen word nie. Gaan die bewoording na om die veranderinge met verloop van tyd te sien.

4

Dit weerspieël die genre van die skrif in die behandeling. Beskryf die fliek op `n manier soortgelyk aan die manier waarop mense sal voel wanneer hulle dit sien. As jou doel is om die gehoor te skrik met die fliek, maak die behandeling skrikwekkend. As jy `n komedie beskryf, maak dan die leser lag. Belangrike aspekte van geslag is ook noodsaaklik in die behandeling.